Satranç oynamayı bilmiyorum
Bilsem hoşuma gidermiydi, onu da bilmiyorum

Dünya olasılık , farklı stratejiler,kurnazlık,burun altı ukalalık, hamle hakkı sadece kendine aitmiş gibi sanma,gizli hırs,saklanma,pusu kurma,pusuda bekleme ,kazandım sanıp kocaman bir ŞAH ı rezerve etme. hep diyorum ya ah bu krallar nasıl da çıplaklar oyun biter mi sizce? Haydi baştan başlıyoruz. Deli cesareti, bilinmezi bilme hevesi, herkesi kendin gibi hissetmesi ,oyunun kurallarının mert olduğu düşüncesi ve sonra yenilginin bile empatik cazibesi. Oyun devam ediyor hala bitmediiiiii.
Cinderellanın ayakkabısını mıneırellaya giydirme hevesi ile sıradaki hamle ve kazandımmmm edası ile büyük sarhoşluk ŞAH HHHHHH.
Ayağındaki ayakkabı sahibine ait değilse o yol bitmez,tıpkı oyunun çıkmaza girişi gibi.
Çıplak ayak basmak ,ve oyuna son vermek ise zeka işi bilirim satranç iki kişi ile oynanır. Ama bazan bir çocuk çıkar ve der ki.aysana artık, bakış açını değiştir,doğru hamleni gör. Ben gördüm sıra sende. Oyunu noktala ,çıplak kıralları pelerinlerine sarmalanmaları için hizmetlilerini çağır.
Bitsin bu aymazlık,aydınlık hak sa, nefes al, ayaklarının altı kanayana kadar çıplak yürü ama yürü. Kanma inanma merheme, yara bandına ve unutma hepsi yalancı , hepsi iki yüzlü ve hepsi sahtekar . Tak sen de maskeni ve yap hamleni oyun öyle değil böyle kazanılır. Veeeeeee MATTTTTTTTT

Bu oyunda emeği geçen herkese sonsuz teşekkür. Bilmemek ayıp değil ,öğrenmemek ayıpmış. Öğretene gönlümden yıldızlı on
Ama hiç sevmedim satranç oynamayı
İyi ki de bilmiyormuşum
Çok bizlik gibi görünmüyor

GÜNAYDIN herkese haydi çayımızı demleyelim ve inziva startı verelim
Biraz demlenelim kısaca…
Tamar Avakyan
04 Ağustos 2020 / ÖZGÜR İFADE

Yazarın Diğer Makalelerine de Göz Atmak İste Misiniz!