Sevgi Tokatlıoğlu

29 Ekim Kadınları Derneği Bayraklı Şubesi olarak; büyüklerimizle bayramlaşmak ve ellerini öpmek için ziyaretlerine gittik. O gün İzmir çok fazla sıcaktı. Bizim kalplerimizde öyle tabi... Çünkü büyüklerimizi görmek için heyecanlıydık. Her birimiz farklı adreslerden gelip yaşlı bakım merkezine gelmeden önce buluştuk. Hep beraber oraya gittiğimizde; önce kurum yetkilileri ile görüştük. Sonra teyze ve amcalarla tanıştık.

Bakışları sevecen ve güler yüzlüydü. Ellerini öperek, hal hatır sorduk, onlarda bize hal hatır sordular. Ziyaretimizden mutlu olduklarını söylediler. Yüzlerinde yılların yaşanmışlıkları ve her birinin ayrı yaşam hikayeleri vardı. Düşündüm bir gün herkes yaşlanarak acısıyla tatlısıyla bir ömür geçecek diye. Sonra her biriyle sohbet ettik. Minik hediyeler verdik.

   Doğal bir süreç sonucu insan yaş alınca, birtakım   bedensel rahatsızlıklarla karşılaşıyor. Önemli olan, anın ve yaşamın tadını çıkarmak ve her şeye rağmen yaşama tutunabilmek. Onlarda bunu yapıyorlardı.

   Büyüklerimizin bazıları anlarından bahsettiler, bize sevgiyle sarıldılar. Oradan ayrılırken; onları görmüş olmaktan mutluluk duyumsayarak ayrıldık. Bize konuksever davranmışlardı. Ne güzel bir duyguydu yeni tanışmamıza rağmen kaynaşmıştık.


Bir daha gelecek misiniz diye soranlar oldu. Onlar bu toplum için emek vermişlerdi. Kimisi çalışmış, iş üretmiş, kimisi çocuk yetiştirmiş, kimisi kim bilir ne mücadele vermişti. Onlar bizim büyüklerimiz ve başımızın tacı annelerimiz, ablalarımız, amcalarımız ve babalarımızdılar. Allah'a emanet olun, sağlıklı günler dileriz diyerek ayrıldık.