mutluluktan çok daha az
küçük bir tebessüm..
O sarhoş edici mutluluk hakkında hiçbir şey bilmiyorum
mayadan yükselen
acıyı artıran kokuşmuş hamurdan
damakta un tadından
Ama dikenin ucunu çok iyi hatırlıyorum
ve güneşte kavrulmuş kan damlaları
kurutulmuş ağaç yaprakları
Mutluluk adına senden pek bir şey beklemiyorum...
Belki sessizliğin beklediği yerden bakmaktan,
Ya da karıncaların ayak izlerinin ardında olma arzum
gölgeni iyi tanıyorum
Gölgende iskelede benim gibi yalnız insanlara sarıldın.
- adım adım - cehalet tırmanmaya çalışıyordu,
gökyüzünün eğriliği değiştikçe
karanlığın arkasında
ve güller bahçede susuzluktan sallanıyordu
Mutluluktan ne beklediğimi çoktan unuttum
Bir gülümsemeyle hatırlamaya çalıştığım yerden çok uzaktayım
denizin sert dalgalarına
Tenime dokunan kokun
Diğer isimsiz gelgitler yükselirken
Ulaşılmaz kıyılardaki yağmur damlalarının kokusuyla birleşen yeşil yosun kokusuna .
rüzgar tenime değdiğinde verdiği zevke
Bu mutluluk muydu?
geceyi yalamak gibi mi?
ya da içinde bulunduğum sessizlik
Boşluğun kokusundaki illüzyonlar mıydı?
Yeni bir baharın gelişini kutlamama özlemi
Artık senden fazla bir şey beklemiyorum, çok yol kat etmişim gibi yorgun hissediyorum
Sanki kuru yapraklar taşıyorum
unutkanlık ve hafıza arasındayım .
Mutluluk adına hiçbir şey hayal etmemeyi öğrendim
ne de getireceği rahmet!
ne de beni bataklıktan kurtarmak için mavi kanatlarını.
bana şaşırmış gibi bakma
kendi kendime konuşurum
ağlaman gereken yerdeyim
Bilincin köküne iç çekiyorum
Biliyorum belki de mutluluğun ne olduğunu asla bilemeyeceğim
anlatılan rüyalarda
Bal ve safra suyu içmekle yetineceğim
Ama dudaklarımda aşkın sert tuzlu suyunu biliyorum
tüm lezzetleri tatmadan...
Sessizliğimi her gün ve her akşam geride bırakırken!
19/05/2022-PARİS
Caroline Laurent Turunc
#caroline_laurent_turunc
]]>