Sevgili Uğur Mumcu ile hemen her hafta konuşurduk...
Bir defa, O'nu, yazilarindan dolayi kutlamak üzere, muhakkak, arardim... Sohbet eder, dertleşirdik... En çok, Köşesi'nin yani sira, Gazete'nin tam sayfasını tutan, bazen günlerce tefrika edilen arastirma yazılarından sonra...
Demeye kalmadi, 24 Ocak 1993 çattı kapımıza...
İçimiz çok acıdı...
Ama size söyleyeyim mi, cinayeti kimin işlediğini!.. O tutuklandı, bu hüküm giydi... Orasını geçiyorum...
Cinayet, kesine yakın kanaatim odur ki, bizimle İran'ın arasına girmek isteyen güçlerin marifetiydi...
Aradan yıllar geçti...
Bir gece rüyamda Sevgili Uğur'u gördüm...
O'na dedim ki:
- Uğurcum, senin cinayetini, olsa olsa, bıçkın araştırmacı yazar olarak bir tek sen aydınlatabilirsin...
Rüyalarımızda böyle şeyler oluyor... Zaman, tersine akabiliyor...
Uğur, onun üzerine, bana şöyle dedi, rüyamda:
- Tolgacım, atomun derinliklerini bilen ben değilim, sensin... Bu çok teknik bir cinayet... Bunu olsa olsa sen aydınlatabilirsin...
Rüyalar kolaydan hatırlanmaz bile... Ben de öyleyimdir, çok rüyamı hatırlamam...
Ama, rüyadaki, Sevgili Uğur'la aramda geçen konuşmayı, hiç unutmadım...
O cinayeti aydınlatmaya kilitledim, kendimi...
Yaradan nasip etsin, bu dünyadan göçmeden önce, cinayet eğer hala daha işaret ettiğim boyutlarıyla aydınlanmamışsa, üstümüze düşeni, sonuna kadar yapacağızdır...
**
Nur içinde yatsın, Sevgili Uğur Mumcu...
Sevgili Güldal Mumcu'ya, Küçük Mumcular'a, Abi Ceyhan Mumcu'ya, hepinize baş sağlığı ve esenlikler diliyorum...
