Ersoy Arslan
Dünyanın fani olduğuna dair ciddi şüphelerim var. Fiziki dünya elbette ki fani değil, nice nesiller gelip geçti, o ise "hepinizi gömücem ulan!" dercesine hep var olmaya devam ediyor. Ancak insan hayatı gelip geçici bir unsur... En azından ben öyle zannediyordum. Ama artık bundan da pek emin değilim.
Bende; yaşadığımız hayatın fani olamayabileceğini düşündüren şey, insanların bu doğrultudaki tavır ve davranışları... Sözlere bakacak olursak hayat öyle mi fani, öyle mi fani, yani sormayın gitsin, ultra mega ötesi bir fanilik söz konusu...
Ama davranışlara bakalım hadi bir de derseniz, "bir yerlerden, saniyeden falan bulup buluşturup ben de çakayım ya şu yeryüzünün en orta yerine koca bir kazık" diyerek eyleme geçmek istersiniz.
Ya fanilik yalnızca dillerde ve kelimelerde, ya da söylemlere uymayan icraatları ile insanlık topyekun bir vaziyette kendi kendini kandırmaya çalışıyor acizce... Ya da herkes fanilik diye bir şey olmadığını gayet iyi biliyor da kandırılan kişi sadece ve sadece benim... Varsa böyle bir şey lütfen daha fazla keklemeyin beni arkadaşlar, kaçırıp durmayın şu gözlerinizi, hadi itiraf edin, dünya fani falan değil, değil mi?...
Bu hususa dair, kendi yazdığım bir şiir ile bitiriyorum yazımı:
AĞIZLARHerkesin ağzında güzel sözlerHoş temennilerMadem cümlesi bu denli iyiKimdir üzenKimdir gönülleri yıkanKimdir sevenine acımayanVuran, döken ve cayır cayır yakan...Ağızlarda maneviyatAğızlarda sevgi, saygı ve sadakatAğızlarda iyilik, dostluk ve merhametAğızlar cennetin kapısında nöbetteAmeller ise cehennemin ta en dibinde…
Ersoy ARSLANersoyarslan78@gmail.com
]]>