Suriye’ye 150 Bin Hane Elektrik Yardımı: Türkiye Kendi Vatandaşını Unutmuş mu?

Yeşim Tütün  Türkiye, kendi vatandaşına hizmet sunarken bile zorlanırken, dışarıya yardım göndermek ne kadar mantıklı? Bu yardımların gerçek amacının ne olduğunu sorgulamak, artık bir gereklilik haline gelmiştir. Türkiye’deki ekonomik kriz, işsizlik, yüksek enflasyon ve geçim sıkıntısı, her geçen gün daha da derinleşiyor. İnsanlar iş bulmakta zorlanıyor, emekli maaşları eriyor, temel gıda maddelerinin fiyatları ise tavan yapıyor. Peki, bu koşullarda, kendi halkını geçindiremeyen bir hükümet, başka bir ülkenin elektrik ihtiyacını karşılamak için nasıl bu kadar cömert olabiliyor? 150 bin hane için harcanacak olan para, Türkiye’nin içinde bulunduğu ekonomik buhranı dindirmeye yetecek miydi? Vatandaşına sağlanan hizmetler her geçen gün kısıtlanırken, dış yardımların devam etmesi, halkta büyük bir adaletsizlik duygusu uyandırıyor. Bu yardım, sadece ekonomik değil, aynı zamanda siyasi bir hata. Türkiye, Suriye’ye yapılan elektrik yardımı gibi projelerle, sınır komşusuyla olan ilişkileri güçlendirmeyi ve uluslararası alanda pozitif bir imaj çizmeyi hedefliyor olabilir. Ancak bu, Türk halkının gözünde büyük bir çelişki oluşturuyor. Bir yanda, ekonomik kriz içinde debelenen bir ülke, diğer yanda ise dışarıya yapılan büyük yardım projeleri. Eğer devlet, kendi vatandaşını bu kadar görmezden gelip, yabancı ülkelere milyonlarca lira yardım yapmaya devam ederse, halkın güvenini kaybetmesi kaçınılmaz olacaktır. Ayrıca, bu tür yardımların verimli olup olmadığı konusunda ciddi endişeler de bulunuyor. Suriye’nin elektrik altyapısının yeniden inşa edilmesi ya da iyileştirilmesi için harcanacak paraların gerçek bir çözüm yaratıp yaratmayacağı sorgulanmalı. Geçici yardımlar, kalıcı bir çözüm üretmekten çok uzak olabilir. Suriye’ye yapılan bu elektrik yardımı, Türkiye’nin içindeki sorunları çözmeye yetmeyecek ve sorunun sadece üzerini kapatmakla kalacaktır. Türkiye, halkının cebinden çıkan paralarla büyük yardımlar yapıyor, ancak kendi vatandaşına sağladığı temel hizmetleri iyileştiremiyor. Bu dış yardımlar, sadece hükümetin kendi siyasi çıkarları için mi kullanılıyor? Türkiye’nin yurtdışına yardım gönderme kararı, her şeyden önce halkına karşı bir vefasızlık örneğidir. Devletin bu kadar cömertliği, ancak kendi vatandaşına hak ettiği değeri verdiği takdirde anlam kazanabilir. Eğer bu devam ederse, Türk halkı, kendi kaynaklarının israf edildiğini ve devlete olan güvenin her geçen gün daha da eridiğini görecektir.