Giresun Belediyesi Tarafından Orman Kanunları mı Uygulanıyor?

Giresun Belediyesi Filika Cafe’ye yıllardır uyguladığı tacizlerine bir yenisini ekledi. Filika Kafenin bahçesi sabah 06.00 sularında gelen belediye ekipleri tarafından yıkıldı. Filika Cafe’nin işletmecisi ve sahibi Ayşe Sarı bugün sosyal medya hesabından Belediye Başkanı Aytekin Şenlikoğlu’na açık bir mektup yazarak adeta isyan etti. Şimdi diyebilirsiniz ki belediye taciz eder mi? Evet ediyor. Giresun Belediyesinin yıllardır Filika Cafe’nin sahibi Ayşe Sarı’ya yaptığı tam anlamıyla bir taciz. Belediye Başkanı yasalardan aldığı gücü kötüye kullanarak yıllardır Ayşe Sarı’ya tam anlamıyla zulüm uyguluyor... Ve bu zulme dur diyen çıkmıyor! Peki neden? Ayşe Sarı daha önceki CHP’li Belediyenin uyguladığı DOKA projesi kapsamında açıyor Filika Cafe’yi. Seçimlerde Giresun Belediyesi AKP’ye geçiyor ve başkan değişiyor. Bu arada Valilikten ruhsatını alıyor. Yeni başkan Aytekin Şenlikoğlu ‘’Plajlar Bölgesi’’ projesini hayata geçirmek istiyor ve proje alanında yer alan Filika Cafeyi’de yıkma kararı alıyor. Ayşe Sarı devlet projesi kapsamında kurduğu ve ruhsatını aldığı kafenin yerine yeni proje alanından yer gösterilmesini talep ediyor. Belediye Başkanı bunu reddediyor ve yasalardan aldığı gücü kullanarak Ayşe Sarı’yı Filika Cafe üzerinden tacizlerine başlıyor. Belediye ekiplerini kullanarak defalarca kafe sandalyelerine ve malzemelerine el konulur, zarar verilir, davalar açılır, suyu kesilir… Bu saldırılar için sabaha karşı ya da bugün olduğu gibi sabahın çok erken saatlerinde Ayşe Sarı’nın işletmesinin kapalı olduğu saatler seçiliyor. Güvenlik kameralarında zabıtalar açıkça görülüyor. Son olarak alt bahçesi talan edilmiş. Ayşe Sarı kendi aleyhine açılan davaları kazandı. Giresun Belediyesinin kendisine yer göstermesi zorunluyken adeta mafya filmlerinde izleyebileceğimiz bu hukuksuz saldırılarına maruz kalarak kendi deyimiyle ekmeğini kazandığı bu işletmeye adeta el koyma girişimlerine karşı tek başına mücadele etmeye devam ediyor. Kendisiyle konuştuğumuz Ayşe Sarı, ‘’Suyum kesildiği için taşıma suyla kafe işletiyorum. Bunun zorluğunu tahmin edersiniz. Alt bahçeyi sadece plaja gelen vatandaşlara hizmet amacıyla düzenledim. Denize giren vatandaşlar kumsalda oturabilsin diye masa ve sandalyeler koydum. Benim ekstra bir kazancım yok burada. Sonuçta denizden çıkan vatandaşlar içeceklerini, yiyeceklerini yine benden alıyor. Ben iyi niyetle insanlara masa sandalye koydum rahat oturabilsinler diye. Önümdeki alanı güzelleştirdim, çiçeklerle süsledim. Bu şekilde talan ederek bana zarar vermek isterken vatandaşların hizmet almalarına engel oldular. Amaç üzüm yemek mi, bağcıyı dövmek mi? Bu güzelliklerin belediyeye ne zararı vardı? Bana zarar vermek adına Giresunlu vatandaşların ve ilimize gelen konuklarımızın keyifle zaman geçirdikleri bir alanı yok ettiler. Bu art niyetli zihniyeti anlamak mümkün değil’’ dedi. Yani açıkça Giresun Belediye Başkanı Ayşe Sarı’ya karşı orman kanunlarını uyguluyor. Kadın girişimcilere pozitif ayrımcılık söylemlerinin sıkça dile getirildiği bu günlerde bir kadın girişimci belediye eliyle yok edilmek isteniyor. Hem de illegal uygulamalarla! Giresun’a açtığı Filika Cafe ile artı bir değer kazandıran Ayşe Sarı’ya mücadelesinde başarılar dilerken açıkça yapılan bu tacizleri yetkililerin mercek altına alması gerektiğini bir kez daha dile getiriyoruz. Özgür İfade Gazetesi olarak bu konunun takipçisi olmaya devam edeceğiz. Ayşe Sarı’nın Giresun Belediye Başkanı Aytekin Şenlikoğlu’na yazdığı mektup:Sevgili Giresun Belediye Başkanım Aytekin Şenlikoğlu  Size uzun bir mektup yazmak istiyorum umarım birileri yazdıklarımı ulaştırırlar...Çok isterdim sizinle yüz yüze ağabey kardeş ya da arkadaş dost gibi konuşmayı dertleşmeyi. Aslında Filika'nın önünden çok geçmenize rağmen gelme isteğinde bulunmadınız. Oysa başkanlığa adaylığınızı koyduğunuzda tüm esnafları ziyaret edeceğinize çaylarını içip gönül alacağınıza söz vermiştiniz...Keşke bu sözünüzü yerine getirip gönüllerde taht kursaydınız… İnanıyorum ki sizinle yolumuz bi yerde kesişecek... Çünkü aynı şehrin havasını teneffüs ediyoruz. Düğünlerde bayramlarda cenazelerde mutlaka karşılaşacağız. O zaman sizde helallik istersiniz benden yaptığınız bu zulümlere istinaden...Sevgili başkanım Dünyayı gezip dolaşsam da bu şehri çok sevdim. Hatta bu şehre aşığım...Bu toprakta doğdum büyüdüm evlendim anne oldum ve ayrıldım ama yine de bırakamadım bu şehri...Valilik tarafından doka projesiyle iş yerimi açtım. Hayalim Alaçatı gibi turistik bir belde haline getirmekti ve öylede yaptım… İsmini de Filika koydum. Anlamını soranlara da ‘’Titanic’’ filmini izlediyseniz bilirsiniz dedim... Benim Filikam da bi kurtarıcıydı. Şehrin kalabalığından' yoğun trafikten Sıcaktan bunalanlar için huzur veren bir mekan… Kısa zamanda öğrenciler tarafından duyuldu. Gün geçtikçe daha da güzelleşti. Hatta Ankara fuarında Giresun tanıtım günlerinde görselliği ile bu şehri temsil etti...Bir çok sanatçılarımız misafir oldu şarkılarını türkülerini söylediler... Dış çekimlere gelen gelin ve damatlara hayatlarından silinmeyecek fotolara ev sahipliği yaptı... Giresun üniversitesinin şiir topluluğunun kültür yuvası oldu. Prof dr hocalarımın ders çalıştığı mekan. Ailelerin bebeleriyle huzur bulduğu cafe..  Üniversite gençlerimize basketbolda sponsor oldu... Her mevsim açan çiçekleriyle insanların ilgi odağı haline geldi. Bugün alt bahçeyi yıkarak insanların küçücük mutluluğunu elinden aldınız. Filika'yı değil vatandaşı yıktınız kendinizi yıktınız... Sabahın 6‘sında gelip o çiçekleri nasıl toprak altında bıraktınız. Halkın oturduğu rahat nefes aldığı yeri halka niye çok gördünüz? Benim başkanım baba gibi olmalı, dağ gibi durmalı, güven vermeli girişimci bir bayan işletmeciye destek olmalı...Her sabah işe gittiğimde acaba bugün ne ile karşılaşacağım diye düşünmemeliyim… Sayısını bilmediğim çam ağaçlarım mavi ladinlerim mor salkımlarım güllerim ismini bilmediğim çiçeklerim; papatyalarım, elma ,erik, kiraz limon ağaçlarım denize sıfır çöl olan yere hayat verdim işte bunlar benim eserim. Bu sabah yıktığınız eserde sizin Sevgili başkanım... İnsanlar yaptıklarıyla anılacak sizde bende... Görmenizi çok isterdim insanların yıktığınız yere bakarak gözlerindeki o şaşkınlığı ve üzüntüyü... Kadınla savaşılmaz kadın fiziksel olarak güçsüzdür… İş yerimi sabaha kadar bekleme şansım yok. Zaten yeteri kadar zor şartlarda susuz bir ortamda karanlık içinde  geceye kadar çalışıyorum... Sonuçta ekmeğinin peşinden giden bi kadınım. Empati kurun… Eşinizin de bir kadın olduğunu unutmayın… Tek başına bu zulme ne kadar dayanabilir... Diğer iki işletme sahipleri erkek olduğu için mi bu kadar zulüm bana yapılıyor? Tabiki yapılmasın onlara da ...Üniversite öğrencileriyle her gece cami kapılarına su almaya gidiyoruz . Sağlığım ve psikolojim bozuldu... Vicdanen rahat mısınız? Yakıştı mı size? Benim başkanım bu olmamalı... ]]>