Bu metni çok beğendim ve yazarını araştırdım. Ne yazık ki metnin yazarını bulamadım. Alıntı olarak sizlerle paylaşmak istedim.
National Geographic bu görüntüyü 2013'ün en iyi fotoğraflarından biri olarak seçti. Bu fotoğrafı çeken doğa fotoğrafçısı deklanşöre bastığı o anda gözyaşlarına boğulur.
Hayvanın cesareti ve kişiliğinin gücüne hayran kaldığını söyler.
Bu anı hayatı boyunca saygıyla hatırlayacaktır...
( Eğer kaçınılmaz olarak ölecekseniz, neden korku ve dehşet içinde olasınız ? Bir kahraman olarak ölmek yakışır her zaman. )
Fotoğraftaki hikâye şöyle der:
Bu iki leopar anne Ceylana küçük çocukları ile oynarken saldırır.
Ve Ceylan kaçma şansı olduğu, mesafenin ve hayatını kurtarmanın kendi lehine olduğunu bildiği halde leoparlara teslim olmaya karar verir.
Neden ??
Çocuklarına kaçma şansı vermek için...
Çünkü önce o kaçarsa henüz hızlı koşamayan bebeklerinin kaçması için fazla zaman olmazdı. Onlara zaman tanımak için tek çare kendini feda etmekti.
Resim, yavrularının avlanmadan huzur içinde kaçtığından emin olmak için kararlı bir şekilde bakarken, boğazı leoparın ağzında olan annenin son anıdır.
Onurlu olmak budur. Hayat denen kısacık öykünün başı kadar sonuda aynı ölçüde saygı duyulacak bir biçimde olmalıdır. Ve doğumda gülümseyip sevgiyle bakanlar ölümdede aynı hayranlık ve saygıyla bakabilmelidir..
Faniyiz insan olalım...İnletir arşıalayı bu canların feryadı..!
Ötanazi asla çözüm değil, hadi hasta çocuklar, bireyler ve yaşlılardan başlayalım hak buysa onlar da can..! Ve sokak hayvanlarından çokuz dünya da...!
@yasamhakkimucadele
@yasamhakkimvar
@haytap
@sokakhayvanlarisahipsizdegil
#yasayıgeriçek