Çocukken, ilkokul yıllarında falan… Bir arkadaşımız gelir ve şöyle derdi: ağzını aç, gözünü yum… Yumardık gözümüzü, açardık ağzımızı...
O da ağzımıza şeker, çikolata, sakız veya benzeri bir şey atardı. Kulağa şimdi tuhaf geliyor ama o yıllarda işte böyle bir oyun mu desem şaka mı desem, eksantrik bir ritüelimiz vardı. Peki şimdi biri gelip böyle bir şey dese…
"Ersoyum bi gel hele ya!"
"Buyur karşiim..."
"Baba bir ağzını açar mısın iki dakka?"
"Ağzımı mı? Hayırdır olum, ne alaka?"
"Ya sen aç bi, sonra da gözünü kapa sana zahmet, bir şey denicem..."
Vallahi cinayet çıkar. Katil olursun... Yani işin özü, eskiden güven vardı abicim güven...