Konuşmak dedikleri yalandı
Şimdi seninle susmak vardı
Yan yana oturmak
Çay içmek
Ve saatlerce susmak...
Sessizliğin kalbinden bakmak
Sadece seyretmek istiyorum seni
Konuşmak yetmiyor
Konuşmak, havada çarpışan kelimelerin çıkardığı gürültüden başka bir şey değil ki!
Yürüdük esen sert rüzgâra karşı
Ve yağmur başladı biraz sonra
Burnuna çarpan damlayı
Saçını okşayan havayı kıskandım için için
İlerledik yavaş adımlarla
Nereye gittiğimizi dahi bilmeden
Durduk
Sen denize, ben sana bakarken dondu adeta zaman
İşte o zaman gördüm içindeki huzuru
Ve temas etti bakışlarımız
Gülümsedin
Gülümsedim
Biraz üşüdüm, biraz da ıslandım.
Olsun be, yanımda sen vardın!
Yalandı konuşmak...
Çare susmak, çare bakışmak...
#ErsoyARSLAN
YanıtlaYönlendir