Caroline LAURENT Turunc
Köşe Yazarı
Caroline LAURENT Turunc
 

Ağlıyor muyum? Gözyaşlarıma kimin için izin verdim?

Neden ruhuma hüzünlü bir acı yerleşti? Rüzgarlar neden yamaçlarımda fısıldıyor? Neden her esintide yalnızlığın kokusu burnuma geliyor? Sanki yüzyılların anılarını sırtıma yüklemişler. Uzaklardaki yoğun sisin içindeyim Beni bir ağaç gibi sarsan sonbaharı bekliyorum Mücadele çağına veda etmek nasıl bir duygu? Büküm, büküm - Neden sebepsiz yere acele etmek istediğimi hissediyorum? Hayal gücümün ortasında Tenimin her yeri senin dokunuşlarına hasretken bu telaş nedir? Hala hayatımın ufkundayım Bakire ruhum gül tomurcukları gibidir Ey yatağın kuşu Ey seni saran limon çiçeği kokusu Ey hayatın güzellikleri ve şafağın gülümsemesi Ey hayatta kalmanın sonsuz alevi Sanki bütün endişeler göz kapaklarımdaymış gibi Her özlemle kemiklerim bir keten ipliğine dönüşüyor Sensizliğin yoksulluğu organlarımda Karlı yokluğum dilsiz palmiye bahçelerine düştü Gün batımıyla birlikte fakirleşiyorum Ülke içinde ülkeden ülkeye taşınıyorum Düşüncelerin özlemiyle Aldatıcıların kahkahalarıyla Olmayacak şeylere deli gibi bağırıyorum Sesin sesi tarihi sessizliğin derinliklerine ulaşıyor Geriye dönüp gururuma bakıyorum Gözyaşları perişan Ve kokularından bir ruh akıyor Avucumun içinde boş bir ateşle yandım "Kaburgalarımı kollarıyla çekecek kimsem yok." Ve sıcaklığı dudaklarımdan geçecek Ellerinde güneşle bana gelecek kimsem yok Boşlukta parlayan yanlarım Benden habersiz, inatçılığım Bütün kokularımı topluyorum Hissettiğim şeye gözlerimi kapatıyorum Hayatın yaraları benim yaralarımdan daha derindi Rüzgarın esmesinden güneşin batmasına kadar her şeyin olmasına izin verdim Sensiz ne tatiller ne de güzel günler keyifli olurdu. Dudaklarım yine susayacak Bu ıslaklık gözlerimde kalacak Gönül bu hasretten hiçbir zaman kurtulamayacak ( Dün tüm anlaşmalarımı bozdum, Arzularımın ve sadakatimin samimiyeti bilerek yaşadı ve öldü)) Güzelliklerden mahrum kaldığım ve etrafımda sığınacak gölgem olmadığı için ağaç dikmek istiyorum. Ayın köklerinden, arıların kanındaki baldan, Ürdün nehrinin saf suyundan, yağmur tanrılarının eşliğinde gözyaşlarımın beni yavaşça vaftiz etmesine izin verdim. Caroline Laurent Turunc Caroline Trnc #caroline_laurent_turunc 01/03/2024-Paris       Tüm ifadeler: 118Ramazan Koca ve 117 diğer kişi    
Ekleme Tarihi: 01 Mart 2024 - Cuma
Caroline LAURENT Turunc

Ağlıyor muyum? Gözyaşlarıma kimin için izin verdim?

Neden ruhuma hüzünlü bir acı yerleşti?
Rüzgarlar neden yamaçlarımda fısıldıyor?
Neden her esintide yalnızlığın kokusu burnuma geliyor?
Sanki yüzyılların anılarını sırtıma yüklemişler.
Uzaklardaki yoğun sisin içindeyim
Beni bir ağaç gibi sarsan sonbaharı bekliyorum
Mücadele çağına veda etmek nasıl bir duygu?
Büküm, büküm - Neden sebepsiz yere acele etmek istediğimi hissediyorum?
Hayal gücümün ortasında
Tenimin her yeri senin dokunuşlarına hasretken bu telaş nedir?
Hala hayatımın ufkundayım
Bakire ruhum gül tomurcukları gibidir
Ey yatağın kuşu
Ey seni saran limon çiçeği kokusu
Ey hayatın güzellikleri ve şafağın gülümsemesi
Ey hayatta kalmanın sonsuz alevi
Sanki bütün endişeler göz kapaklarımdaymış gibi
Her özlemle kemiklerim bir keten ipliğine dönüşüyor
Sensizliğin yoksulluğu organlarımda
Karlı yokluğum dilsiz palmiye bahçelerine düştü
Gün batımıyla birlikte fakirleşiyorum
Ülke içinde ülkeden ülkeye taşınıyorum
Düşüncelerin özlemiyle
Aldatıcıların kahkahalarıyla
Olmayacak şeylere deli gibi bağırıyorum
Sesin sesi tarihi sessizliğin derinliklerine ulaşıyor
Geriye dönüp gururuma bakıyorum
Gözyaşları perişan
Ve kokularından bir ruh akıyor
Avucumun içinde boş bir ateşle yandım
"Kaburgalarımı kollarıyla çekecek kimsem yok."
Ve sıcaklığı dudaklarımdan geçecek
Ellerinde güneşle bana gelecek kimsem yok
Boşlukta parlayan yanlarım
Benden habersiz, inatçılığım
Bütün kokularımı topluyorum
Hissettiğim şeye gözlerimi kapatıyorum
Hayatın yaraları benim yaralarımdan daha derindi
Rüzgarın esmesinden güneşin batmasına kadar her şeyin olmasına izin verdim
Sensiz ne tatiller ne de güzel günler keyifli olurdu.
Dudaklarım yine susayacak
Bu ıslaklık gözlerimde kalacak
Gönül bu hasretten hiçbir zaman kurtulamayacak
( Dün tüm anlaşmalarımı bozdum, Arzularımın ve sadakatimin samimiyeti bilerek yaşadı ve öldü))
Güzelliklerden mahrum kaldığım ve etrafımda sığınacak gölgem olmadığı için ağaç dikmek istiyorum.
Ayın köklerinden, arıların kanındaki baldan, Ürdün nehrinin saf suyundan, yağmur tanrılarının eşliğinde gözyaşlarımın beni yavaşça vaftiz etmesine izin verdim.
Bir 1 kişi ve anıt görseli olabilir
 
 
 
Tüm ifadeler:
118Ramazan Koca ve 117 diğer kişi
 
 
Yazıya ifade bırak !

Diğer Yazıları

15
Haziran
02
Mayıs
26
Nisan
07
Kasım
01
Kasım
24
Ekim
12
Ekim
19
Eylül
08
Ağustos
07
Temmuz
22
Haziran
30
Mayıs
15
Mayıs
28
Şubat