Bugünler dünlerin ürünüdür. Dolayısıyla neden buradayız sorusunu yanıtı dünlerde saklıdır.
Kuşkusuz ekonominin geldiği nokta, 2001 yılında Kemal Derviş ile inşasına başlanan sürecin devamıdır.Özetle bugün neoliberal politikaların uygulanışının sonucunu yaşıyoruz.
Yokluk, yoksulluk temel sorun.Ülke nüfusunun yarısına yakını açlık sınırının altında varlığını sürdürmeye çalışıyor.
Bugün çocuğunun beslenme çantasına yiyecek koyamayan annelerin dramına tanık olduğumuz bir noktadayız.
Su içerek açlığımı yatıştırıyorum diyen çocukların olduğu, geleceğini dışarda arayan gençlerin çoğunlukta olduğu bir Türkiye’de yaşıyoruz.
Oysa Türkiye kendine yeten bir ülkeydi.
Bize ne oldu böyle sorusunu sormak yersiz. Çünkü bugünler dünlerin ürünüdür demiştik.
Bugünler üretimden vazgeçmenin, tüketim toplumu olmanın ürünüdür.
Bugünler dışa bağımlı hale getirilmenin ürünüdür.
SUÇLU KİM?
İlginç şeyler yaşıyoruz ama alışılmadık değil. Çünkü daha önce de patates, soğan baskınları yaşamıştık biliyorsunuz.
Şimdilerde bir suçluya ihtiyaç vardı ve bulundu.
Zincir marketler!
Diğer adıyla üç harfli marketler!
Ha geçmişte patates ve soğan baskınları fiyatları düşürdü mü?
Hayır!
Peki bulunan suçluyu düşmanlaştırma fiyatları düşürecek mi?
Amaç günü kurtarmak!
Maalesef, üretimden yana emekten yana alınması gereken tedbirler alınmadıktan sonra bunlar daha iyi günlerimiz.
TUZUN BİLE KOKTUĞU BİR ORTAMDA MÜMKÜN!
CHP, 3 Aralık Vizyon toplantısını yaptı.
Aynı gün Erdoğan Şanlıurfa’da Tatlıses ile “Megri megri” türküsünü okudu.
Buluşmada İbrahim Tatlıses’in mikrofonu kapıp, Erdoğan’a övgüler yağdırmasıkonusuna gelince;Erdoğan’a ‘SEN’ dedi. Onu kendisiyle eşitledi. Cumhurbaşkanına nasıl hitap edeceğini bilmeyen bir türkücü ile CHP’nin vizyon toplantısına karşılık vermek?..
Ne demiştik?
Bugünler dünlerin ürünüdür. Dolayısıyla yarınlar da bugünlerin ürünü olacak. Öyleyse bütün bu yaşananlardan yarınları kestirmek çok da zor olmasa gerek.
Saray meclis çoğunluğunu kaybedecek gibi görünüyor.Bu yüzden Erdoğan yeniden Cumhurbaşkanı seçilmek için çalışıyor.
Peki böyle bir tablo ülkenin sorunlarını çözer mi?
Çözmeyeceğini hepimiz biliyoruz.
Öyleyse yapılması gereken şey hem Cumhurbaşkanlığı hem de meclis çoğunluğunu kazanmak.
Bu mümkün mü?
Türk Lirası’nın pula döndüğü, üretimin bitirildiği, yabancıya arsa, ev satışlarının pik yaptığı, ülkenin borç batağında yüzdüğü, özetle tuzun bile koktuğu bir ortamda mümkün.
Yapılması gereken biz olabilmekte, sözde değil özde kamucu politikalardan yana olabilmekte.
Bunun özü tam bağımsızlıktır.
Bunun özü emekten yana olmaktır.
Özetle neoliberal politikaların kıskacı altında başarılı olmak mümkün değildir
