Unutulmaması gereken şey şudur: Herkes… Her an… Her haltı… Yiyebilir… (3H.1Y) Bu kuralı asla unutmayın. Güvenilir insanlar vardır. Güvenilmez insanlar vardır. İyi insanlar vardır. Kötü insanlar vardır. Ama bunlar bizim yargılarımız. Genele bakıp da karar verdiklerimiz… Güvenilir insandan, iyi insandan kazık yemek; güvenilmez insandan, kötü insandan ise iyilik görmek olası gerçeklerdir.
Tabi herkesten uzak durmanın, tüm insanlara şüpheyle yaklaşmanın bir manası yok. Bazılarına güvenmek, inanmak zorundayız. Tek başınalık hissi korkutucudur. Elini tutacağımız, sırtımızı yaslayacağımız, acıyı neşeyi birlikte yaşayacağımız insanlara ihtiyacımız var.
Lakin bu itimat yüzde yüz olmamalı. Binde bir de olsa bir ihtimal, aklımızın köşesinde hep durmalı. Mutlak güven, derin hayal kırıklıklarına yol açabilir. Bitmez denilen arkadaşlıklar biter, gitmez denilen insanlar gider. Bu gibi durumlarda değiştirmeyi, vazgeçmeyi, navigasyonların da dediği gibi “rota yeniden hesaplanıyor” tarzı bir moda geçmeyi bilmek gerek…