Ekleme
Tarihi: 14 Ocak 2022 - Cuma
![Mehmet Ural]()
Gökbilimciler Yepyeni (ve Çok Havalı) Bir Bulutsu Türü Keşfettiler.
Gökbilimciler Yepyeni (ve Çok Havalı) Bir Bulutsu Türü Keşfettiler.
.
Temeli atan amatör gökbilimcilerin yardımıyla, uluslararası bir gökbilimciler ekibi, ikili yıldızların etrafında galaktik salma bulutsuları adını verdikleri yeni bir bulutsu türü keşfettiler.
Görsel 1: Yeni bulutsu. Görüntüyü elde etmek için 120 ayrı poz birleştirildi. (Maicon Germiniani)
.
İkili yıldız YY Hya bu keşfin merkezinde yer alıyor. YY Hya, bir K cüce yıldız ve bir sıcak beyaz cüce (WD) partnerinden oluşan periyodik bir değişken yıldızdır.
.
Yıldızlar, sonunda beyaz bir cüceye dönüşen yıldızın yaydığı ortak bir gaz zarfının içine yerleştirilmiştir.
.
Bundan önce, dış gaz katmanlarını uzaya dağıtırken kırmızı dev bir aşamadan geçti. Bu ortak zarfın içinde, her iki yıldız da yıldız ışıması dağılmış gazı aydınlatırken, sanki yalnızlarmış gibi gelişmeye devam ediyor.
.
Bu keşfi sunan çalışma " YY Hya ve yıldızlararası ortamı " başlıklı ve Astrophysics and Astronomy'de yayınlandı . Baş yazar, Avusturya Innsbruck Üniversitesi Astro ve Parçacık Fiziği Bölümü'nden Stefan Kimeswenger'dir.
Kimeswenger bir basın açıklamasında, " Ömrünün sonuna doğru normal yıldızlar şişerek kırmızı dev yıldızlara dönüşür. Yıldızların çok büyük bir kısmı ikili çiftlerde olduğu için bu, yaşamlarının sonundaki evrimi etkiler. Yakın ikili sistemde sistemlerinde, bir yıldızın şişen dış kısmı, her iki yıldızın etrafında ortak bir zarf olarak birleşir. Ancak, bu gaz zarfının içinde, iki yıldızın çekirdeği pratik olarak bozulmamıştır ve bağımsız tek yıldızlar gibi evrimlerini takip eder."
Önceki keşifler bunun yolunu açtı. Gökbilimciler, aynı düzende, ancak tam olarak gelişmiş bir zarfı olmayan ikili yıldızlar buldular. Hiç görmemelerinin nedeni, zarfın boyutu olabilir.
Görsel 2 :(Kimeswenger ve diğerleri, A&A, 2021)
Görselden: Bunlar, YY Hya çevresindeki galaktik bulutsunun H-alfa görüntüleridir. Solda bulutsunun kuzeydoğu lobu, sağda ise güneybatı lobu yer alıyor. Bulutsunun bu iki bölümü, bulutsunun birincil bölümünün eteklerinde yer alır.
.
Zarf çok geniş, 15 ışıkyılından daha geniş. Bu boyutta gökbilimciler, zarfın diğer yıldızlar tarafından bozulmasını ve bozulmasını bekliyorlar. Ancak YY Hya galaktik düzlemin üzerindedir ve diğer gaz bulutları tarafından rahatsız edilmez.
.
"Ana bulutun çapı 15,6 ışıkyılı genişliğinde, dünyanın güneşe olan mesafesinden neredeyse 1 milyon kat daha büyük ve güneşimizin en yakın komşu yıldıza olan mesafesinden çok daha büyük. Üstelik, 39 kadar büyük parçalar. Işık yılı uzaklıkta da bulundu. Nesne Samanyolu'nun biraz üzerinde bulunduğundan, bulutsu, çevreleyen gazdaki diğer bulutlar tarafından büyük ölçüde bozulmadan gelişebildi, " dedi Kimeswenger .
Bu yaygın zarfların boyutu da keşiflerini engelleyebilir. Bu, modern teleskopların görüş alanından daha büyük.
Kimeswenger "Modern teleskopların görüş alanı için çok büyükler ve aynı zamanda çok soluklar. Üstelik ömürleri, en azından kozmik zaman ölçeklerinde düşünüldüğünde oldukça kısa. Sadece birkaç yüz bin yıl. " dedi.
Görsel 3: (Kimeswenger ve diğerleri, A&A, 2021)
Bu görsel hakkında: Bunlar, merkezde pembe noktalı YY Hya ile bulutsunun orta kısmının H-alfa görüntüleridir. Sağdaki resimde kaldırılan diğer yıldızlar var. Görüntülerin sağ tarafında, bulutsunun güneybatı lobunun ucu görülüyor.
.
Bu keşif, bir grup Fransız ve Alman amatör gökbilimciyle başladı. 1980'lerden dijitalleştirilmiş tarihi astronomik görüntüleri inceliyorlardı. Bir bulutsunun parçası bulduklarında bilinmeyen nesneler arıyorlardı.
.
Bu bulguyu Innsbruck Üniversitesi Astro ve Parçacık Fiziği Bölümü'ndeki uzmanlara götürdüler. Bu profesyonel gökbilimciler, amatörlerin bulgularını son 20 yıldaki gözlemlerle ve Spitzer Uzay Teleskobu da dahil olmak üzere çeşitli teleskoplar ve uzay teleskoplarından yapılan gözlemlerle birleştirdi.
.
Innsbruck Üniversitesi'nden gökbilimciler, bu veriler ve elle, amatörlerin verilerini gördüklerinde ilk düşündükleri bir gezegenimsi bulutsuyu elediler.
.
CHILESKOP ile yapılan müteakip gözlemler, bulutsunun geniş ölçeğini ortaya çıkardı .
.
ABD'deki gökbilimciler, bunun gibi keşiflerde önemli veriler sağlayan spektroskopik gözlemlerle devam etti.
.
GALEX ve Catalina Real-time Transient Survey ve TESS'ten alınan mevcut UV görüntüleri ve birden fazla kaynaktan alınan diğer gözlemler de karışımın bir parçasıydı.
.
Sonuç?
Ekip, tüm bu verilerle yakın bir ikili yıldız çiftini ortaya çıkaran bir model oluşturdu. Beyaz cücenin sıcaklığının yaklaşık 66.000 Santigrat (120.000 F) - beyaz bir cüce için sıcak - olduğunu ve K cücenin yaklaşık 4.400 Santigrat derece (8.000 F) olduğunu buldular. K cücesi yaklaşık bir güneş kütlesidir. Yıldızlar yaklaşık 8 saatte hızla birbirlerinin etrafında dönerler ve aralarında yalnızca 2,2 güneş yarıçapı vardır.
.
Bu kadar yakın oldukları için beyaz cüce, K cücenin kendisine bakan tarafını ısıtır. Basın açıklamasına göre , ısıtma "yıldızın tayfında aşırı fenomenlere ve parlaklıkta çok düzenli değişimlere" yol açıyor .
.
Çift, beyaz cüce tarafından atılan gaz kabuğunun içinde evrimlerine devam ediyor. Kabuğun kendisi devasa, yaklaşık bir güneş kütlesi.
.
Bu onu beyaz cüceden ve ana dizi K cücesinden daha büyük yapar. Beyaz cüce, 500,000 hakkında yıllar önce gazlı kabuğu atılır araştırmaya göre .
.
Bu da başka bir ilginç olasılığa yol açar.
Gökbilimcilerden oluşan ekip, bu ikili yıldızın, eski Çinli ve Koreli gökbilimcilerin 1086'da çok önce gördüğü nova ya da "misafir yıldız" ile ilgili olduğu konusunda spekülasyon yapıyor ve bu kanıtlanmadı.
.
Kimeswenger, "Bu sistemin Koreli ve Çinli gökbilimciler tarafından 1086'da yapılan bir nova gözlemiyle ilgili olması bile mümkün. Her halükarda, tarihsel gözlemlerin konumları, burada açıklanan nesnemizin konumlarıyla çok iyi uyuşuyor" dedi .
.
Bu makale ilk olarak Universe Today tarafından yayınlandı . Orijinal makaleyi okuyun.
]]>
