Aşırı olaylarda kendinizi ve çocukları nasıl sağlıklı tutabiliriz ve kendimizle birlikte çevremizdekileri de destekleyebilirsiniz...
Önemli olan onlarla (sizlerle) olan paylaşımda, siyaset değil sebepler ve suçlular değildir. Bu yazılı gönderi sadece bizim, sizin ve çocuklarımız psikolojik durumları hakkındadır..Olayların kişisel sağlığı için burada en önemli etkisi korku ve kaygıdır. Bu duygular günlük kişilik davranışını felç eder, gücü alır iradeyi yer, tutum, düşünce ve davranışı değiştirir. Zarar görmememiz için etkileyebileceğimiz en önemli davranış şekli ve dikkatimizi vermemiz gereken durum, duygu durumumuzdur. Bu da çocukların sağlığını etkileyecek en önemli araçtır...Unutmayın ki; Etraftaki durum ne kadar zor ve endişe verici olursa, çocuk ve ergenler de o kadar güçlü, istikrarlı, sakin yetişkinlere ihtiyaç duyarlar..Onlara rehberlik öncelikle doğrudan olaya bilgi, deneyim ve tecrübe olarak katılmayanlar içindir. Çünkü sadece olayı ve kötü yanını görüp algılarlar. Sebebini ve sonucunu kesinlikle bilmezler. Gerekçesi ise hiç bir zaman anlamlı gelmez onlar.
Bu gibi durumlarda, (durumdan etkilenenlere, bir şekilde haberleri olur veya birebir yaşarlar) önce onların güvenliklerini sağlayın, sonra gerek yaşam alanında ve gerekse haber veya bilgi anlamında onlarla etkiden minimum hasar görecekleri şekilde ilişki kurun.
1. Öncelikle sizi ilgilendirmeyen haberleri infopolünüzden ( bilgi paylaşım alanınızdan) kaldırın (bilgi size eylem rehberi olarak hizmet etmiyorsa). Mesela benim mevcut savaş haberlerim sadece profilimdedir ve sadece belli bir kitlenin erişimine açıktır..
2. Günlük hayatına, görevlerine, ailene ve işine odaklan. Onların yanında iken onları en iyi şekilde etkileyebileceğin eylem ve tutum budur. Hayatını durdurma...
3. Sevdiklerinizle iletişim kurarak ve onları da bu iletişime dahil ederek daha fazla zaman geçirin. Sıcak, sevecen destekleyici iletişim için bu çok iyi bir yöntem ve tercih olacaktır. (Bu iletişim anında çocukların da ortamda olduğunu beyan veya ima etmeyi ihmal etmeyin.)
4. Olası kötü bir bilgi veya haber aldıysanız, bir deneyim yaşadıysanız, Çocukların yanına gitmeden önce duygularınızı yönetin: nefes alın, yürüyün, çocuğunuz için, kendinizi ikna edin (değil) hazır edin, ikna ederseniz gizlersiniz, eksik veya yanlış iletişin bilgisi aktarırsınız ve emin olun bunu hissederler. Bunu arkadaşlarınıza da söyleyin. Onların da bu kararlı ve stabil durumda çocukların yanına gitmeleri gerektiğini öğretin. Çünkü muhtemelen arkadaşlarınızın çocukları ile sizin çocuklarınız da etkileşim veya iletişim içindedir...
5. Okulda bununla ilgili yaşananları ve aktarılanları bu duruma yani ilişkinize sokmayın. Arkadaş söylemlerinin etkisi çok büyüktür ellerinden bir şey gelmez, o yüzden sadece korkacaklar. Okulda yaşananları değiştirmek veya kontrol etmek için soru sorarlarsa (çok basit cevaplayın ve onları) gerçek hayata döndürün. Çocuklar bazen korku, şüphe, bilinemezlik baskısının çözümsüzlüğü nedeniyle panik atak riski atlatmaktan daha iyi hissetmeyeceklerdir. Çünkü onlara göre saçma da olsa mantıklı kabul edilebilir bir gerekçe gerekir. Bunu savaş için yapmakta zorlanırlar. (Süper kahramanlar bir zamanlar hepimiz için gerçekti. Onların savaşı da. Fakat gerçek savaşta bu durum farklıdır.).
6. Eğer bir ergen ise çocuğumuz ve kaygı içindeyse kurallar yine aynıdır: Destekle, dinle, duygularını kabul et. Çözümsüzlükte ve cevap verememekte sıkışıp kalma, bu nedenle onun isteklerini kestirip atma. Onunla paylaşılan zaman için birliktelik anındaki (zamanındaki) görevleri değiştirmek mümkündür, bu da iyi bir çözüm adımıdır..7. Ondan bir isteğiniz olursa ne olacağını da o gençlerle tartışın. Birlikte bilgi toplayın, inceleyin. Gerçekten fikrinizi aktarmak ve hatta kabul ettirmek istiyorsanız, önce onun değil onların ikna olması gerekir. İkna olmamış birisi eylem anında alarm çalması gibi bir risk taşır. Bundan emin olun..8. Bu konuda bir çok psikologun yazıları ve tavsiyeleri vardır. Bir psikoloktan doğrudan veya yazıları sayesinde yardım alın. (Tıpkı bu içeriği hazırlarken yaptığım gibi) Şu kesindir ki: Savaş tüm korkuların üzerindedir. Korku bizi mahvediyor. Yaşamak için, huzur ve mutluluğumuz için akıl sağlığınıza, kendinize ve çocuklarınıza dikkat etmeliyiz. Bunu da gerçekten istekli olursak yapabiliriz. Kendimize nasıl yardım edebileceğimize bakmak gerekiyor önce...
Bu gibi durumlar olduğu için delicesine üzgün olmanın, kaygılanmanın ve psikolojik stresle boğulmanın, boğuşmanın zorluğu çoktur. O nedenle önce bunu okumuş olmanızı umut ediyorum. En azından stres öncesi ona hazırlıklı olmanıza yardımcı olur.
Emin olun ben de kendim için, sizler için, başkaları için; kısacası bütün çocuklar ve savaştan etkilenenler için çok korkuyorum...
Savaş barış için değildir. Barış, savaş olmamasıdır. Savaştan sonra ancak çıkar anlaşmaları yapılır. Adına da barış anlaşması denir...
Mehmet Ural
#ferrocan#kendinefilozof#kültürveMerak
]]>